با پیشرفت تکنولوژی رقابت میان شرکت های خودروساز نیز سخت تر می شود و این کمپانی ها تمام تلاش خود را به کار می گیرند تا محصولاتی را با در نظر داشتن فاکتورهای مختلفی چون اتمام سوخت های فسیلی، افزایش جمعیت، گران شدن مواد اولیه، سهولت فرایند تولید و بسیاری موارد دیگر بسازند.

در این راستا نیز طرح های مختلفی از سوی شرکت ها ارائه می گردد که بسیاری از آنها در حد طرح های مفهومی باقی می مانند و هیچگاه به مرحله تولید نمی رسند.

در این بخش در نظر داریم شما را با 27 خودروی مفهومی آشنا کنیم که هیچگاه وارد خیابان ها نمی شوند و شانس سوار شدنشان را نخواهید داشت.

در ادامه با دیجیاتو همراه باشید.

 

Dymaxion Car

باکمینستر فولر، مخترع و معمار معروف در سال 1933 میلادی، مدل جدیدی را به سری اتومبیل های Dymaxion خود اضافه کرد. آن خودروی مفهومی شبیه به قطره ساخته شده بود و 11 نفر ظرفیت داشت.

با هر گالن سوختی که باک این ماشین تزریق می شد، 30 مایل را طی می نمود و سرعت آن در آزمایشات صورت گرفته تا 90 مایل بر ساعت هم می رسید. ناگفته نماند که این ماشین به خاطر طراحی سه چرخ خود، شعاع پیچ فوق العاده ای نیز داشت.

Ghost Car

جنرال موتورز در نمایشگاه بین المللی خودروی 1939-40، غرفه ای با نام «بزرگراه ها و افق ها» داشت و در آن خودرویی استثنایی و بی نظیر را در معرض دید عموم قرار داد.

این ماشین که 1939 Pontiac Deluxe Six خوانده می شد حاصل همکاری این کمپانی خودروساز با شرکتی به نام Rohm & Haas بود که در زمینه تولید مواد شیمیایی فعالیت می کرد و موفق به ساخت ماده جدیدی به نام پلکسی گلس شده بود.

اتومبیل مورد بحث که به آن خودروی ارواح نیز گفته می شد با استفاده از مواد شفاف ساخته شده بود، داشبوردی از جنس کروم و تایرهایی به رنگ سفید داشت و از لحاظ ظاهری کاملا متفاوت از دیگر خودروها بود.

Phantom Corsair

خودروی مفهومی Phantom Corsair در سال 1938 ساخته شد و طرحی آن را فردی به نام راست هینز برعهده داشت. درهای این ماشین فاقد دستگیره بودند و از طریق دکمه باز می شدند و آنطور که از نامش بر می آید 6 عدد صندلی برای آن در نظر گرفته شده بود. این ماشین هیچگاه به مرحله تولید انبوه نرسید و تنها یک عدد از آن ساخته شد.

L"Oeuf Electrique

این ماشین L"Oeuf Electrique یا Electric Egg (به معنای تخم مرغ الکتریکی) نام داشت و توسط پل آرزنز طراحی شده بود که پیش از تحصیل در رشته مهندسی اتومبیل، در زمینه هنر فعالیت می کرد.

این خودرو سه چرخ که انرژی اش هم از طریق باتری تامین می شود نخستین بار در سال 1942 میلادی در معرض دید عموم قرار گرفت. تخم مرغ الکتریکی مجموعا دو نفر ظرفیت داشت، برد حرکتش برابر با 63 مایل بود و بیشینه سرعتش به 40 مایل بر ساعت می رسید که این مساله نیز به تعداد سرنشینانش بستگی داشت.

TASCO

بدنبال جنگ جهانی دوم و علاقه زیاد کشورها به وسایل نقلیه هوایی، گوردون بورینگ (Gordon Buehrig) طراح ماشین نمونه اولیه ای از خودروی TASCO را در سال 1948 ساخت. این ماشین دارای یک سقف تی شکل متحرک بود که بعدها پتنتش را نیز به نام خود ثبت کرد.

Aerocar

در سال 1949، خودروهای پرنده رنگ واقعیت به خود گرفتند و مولتون تیلور، طراح هواپیما، نخستین نمونه اولیه از این ماشین ها را تولید کرد. او در تلویزیون و نمایشگاه های ماشین، خودروی پرنده خود را که Aerocar نام گرفته بود تبلیغ کرد.

ماشین دارای پروانه و دو بال بود که تا می شدند و برای پرواز از آنها استفاده می شد. بیشترین سرعت این خودرو در وضعیت هوایی برابر با 100 مایل بر ساعت بود و قیمتی در حدود 25000 دلار برای آن اعلام شده بود، اما نبود بودجه لازم، باعث شد که خودروی مورد بحث به مرحله تولید انبوه نرسد.

GM Firebird II

پس از ساخت نخستین نمونه از خودروی Firebird در سال 1953، که بیشتر شبیه به یک موشک به نظر می آمد تا ماشین، جنرال موتورز دومین نمونه از آن را برای استفاده خانواده ها تولید کرد. این ماشین در سال 1956 میلادی رونمایی شد و انرژی مورد نیازش را از طریق یک توربین گازی تامین می کرد.

بدنه ماشین از تیتانیوم ساخته شده بود و دکمه استارت آن هم مغناطیسی بود، سیستم تهویه ماشین نیز به صورت مجزا کنترل می شد.

GM Firebird III

در سال 1958 میلادی، جنرال موتورز نسخه سوم سری اتومبیل های Motorama Firebird را تولید کرد که بیشتر شبیه به یک فضاپیما به نظر می آمد تا وسیله ای برای تردد در سطح جاده ها.

این ماشین هیچگاه به مرحله تولید انبوه نرسید اما برخی از امکانات آن به خودروهای تولیدی نیز انتقال یافت. فایربرد 3 ظاهری خشن و تهاجمی داشت و تعدادی خطوط موازی روی بدنه کرومی اش که در آن دوران عجیب به نظر می آمد، خودنمایی می کرد.

به جای فرمان، دنده و ترمز ماشین یک دسته یا جوی استیک برای هدایت خودرو تعبیه شده بود که در نوع خود ابتکاری عجیب به نظر می رسید.

Nucleon

این ماشین که برق خود را از انرژی هسته ای تامین می کرد هیچگاه وارد فاز تولید نشد و در حد یک مدل باقی ماند. قسمت انتهایی بدنه ماشین به گونه ای طراحی شده بود که یک رآکتور را برای شکافت هسته ای در خود جای می داد و قرار بود که برق مورد نیاز برای موتور بخار آن را تامین کند و عملکردی شبیه به زیردریایی های هسته ای داشت.

Cadillac Cyclone

این ماشین که محصول سال 1959 کادیلاک است یکی از آخرین مدل هایی بود که توسط هارلی ارل طراحی شد و برخی خصوصیات ظاهری سری ماشین های فایربرد را به ارث برده است.

این خودروی مفهومی شامل یک درپوش حبابی شکل و سیستم پیشگیری از تصادف راداری بود که روی دماغه آن تعبیه شده بود.

Holden Hurricane

خودروی هاریکن در سال 1969 میلادی تولید شد و محصول کار یک شرکت طراحی استرالیایی به نام هولدن بود. هدف از ساخت خودروی مورد بحث این بود که گرایشات آن دوران مردم در مورد ظاهر و بدنه اتومبیل ها مورد ارزیابی قرار گیرد و به جای درپوش حبابی، نوعی کلاهک هیدرولیک برای آن در نظر گرفته شده بود. سیستم تهویه هوای Comfortron، دوربین عقب و نمایشگرهای دیجیتالی برخی از امکانات این ماشین را تشکیل می دادند.

Aston Martin Bulldog

این خودروی مفهومی در سال 1980 میلادی رونمایی شد و هدف از ساخت آن نمایش توانمندی های کارخانجات استون مارتین برای تولید «ابرماشین های دهه 80 میلادی» بود.

طراحی مثلثی شکل این ماشین از خودروی Lagonda استون مارتین تاثیر پذیرفته بود و ظاهر منحصر بفردش در کنار موتور 5?3 لیتری هشت سیلندر آن حداکثر سرعتی معادل 200 مایل بر ساعت را برای آن به ارمغان می آورد.

کاپوت ماشین دارای نوعی سطح موتور دار بود و با پایین آمدن آن تعدادی لامپ نمایان می شدند تا ظاهر خودرو زیباتر شود.

VW Machimoto

احتمالا پس از خواندن نام این ماشین تصور می کنید که در ژاپن ساخته شده، اما باید بگوییم که اینگونه نیست؛ این خودروی مفهومی توسط استودیوی Italdesign فولکس واگن در ایتالیا ساخته شد.

نام این اتومبیل از ترکیب دو عبارت machina و motociclo (که به ترتیب در زبان ایتالیایی به معنای ماشین و موتورسیکلت است) اقتباس گردیده و در طراحی آن از خودروی Golf GTI الهام گرفته شد.

سرنشینان این خودرو در قالب دو ردیف پشت سر می نشستند (به سبک موتور سیکلت) و برای هر کدام از آنها نیز دستگیره ای در نظر گرفته شده تا در جای خود ثابت شوند.

راننده این ماشین هم می توانست از فرمان برای کنترل آن استفاده کند و هم اینکه با استفاده از دو دستگیره جداگانه ای که برای این منظور در نظر گرفته شده بود هدایت ماشین را در دست بگیرد.

Plymouth Voyager III

در سال 1989 میلادی، کمپانی Plymouth، خودروی مفهومی Voyager 3 را رونمایی کرد. این ماشین که برای حمل انسان طراحی شده بود، ظاهری شبیه به تراکتور داشت. در واقع طراحی خودروی مورد بحث به گونه ای بود که راننده می توانست هر زمان که می خواهد قسمت پشتی ماشین را بردارد و آن را به شکل وانت یا تراکتور در آورد.

Mercedes Life Jet

هر قدر که خودروی ترکیبی Machimoto عجیب و خطرناک به نظر می رسید Life Jet مدل 1997 مرسدس با ظاهر موتورسیکلتی خود راحت و ایمن بود.

طراحی باریک و سه چرخ این ماشین به راننده امکان می داد که تجربه سواری با یک موتورسیکلت و در عین حال ثبات یک خودروی چهارچرخ را تجربه کند.

EDAG GenX

این ماشین که با هدف فراهم نمودن راحتی و آسایش در زندگی مدرن آینده طراحی شده EDAG GenX نام دارد و محصول سال 2004 است که امکانات منحصربفردی را در اختیار سرنشینانش قرار می دهد.

نخستین مشخصه خودروی مورد بحث این است که سقف آن به صورت الکتریکی از جایگاهش خارج می شود و فضای کافی برای خواب یک نفر را تامین می کند.

(Soft Car (MIT/Frank Gehry

اعضای شرکت کننده در پروژه شهرهای هوشمند MIT طی همکاری شان با جنرال موتورز و فرنک گری در سال 2004 میلادی طرح هایی محیط زیست محور را برای استفاده در فضاهای شهری ارائه کردند.

یکی از این طرح ها SOFT Car نام دارد که با استفاده از چرخ های بدون هاب خود امکان حرکت در تمامی جهت ها را برای سرنشینان فراهم می کند و هر کدام از چرخ های آن دارای یک موتور مستقل است.

مسافران این ماشین در یک کابین مرکزی می نشینند و در عین حال که حرکت می کنند شاهد تغییر شکل ماشین خواهند بود که متناسب با ویژگی های محیط خود را تطبیق می دهد.

F-Cell Roadster

کمپانی Daimler نخستین مدل از خودروی مفهومی F-Cell Roadster خود را در سال 2009 میلادی رونمایی کرد. این ماشین جاذبه های طراحی خود را از دوره های مختلفی در صنعت تولید خودرو وام گرفته بود و اصلی ترین مشخصه آن را می توان موتور هیبریدی 1?2 کیلو واتی آن دانست که حداکثر سرعتی معادل 15 مایل بر ثانیه را برای آن به ارمغان می آورد!

برد این ماشین برابر با 217 مایل بر ساعت اعلام شد، قسمت جلویی بدنه از فایبر گلس ساخته شده بود و صندلی های آن به سبک ماشین های مسابقه ای فرمول یک طراحی شده بودند، اما دیگر خصوصیات ظاهری این ماشین، خودروهای بنز را در ذهن تداعی می کرد.

eRinGo

خودروی مفهومی eRingo در سال 2009 میلادی طراحی شد و به لحاظ ظاهری مرزهای موتورسیکلت و اتومبیل را پشت سر می گذارد. این ماشین سه چرخ دارد که توازن آن را در مسیر حفظ می کنند و برای حفظ ثبات خود در پیچ ها نیز از دو چرح اضافی تعبیه شده در قسمت های جانبی اش بهره می گیرد.

Kia Pop electric

این خودروی مفهومی الکترونیکی محصول سال 2012 کمپانی کیاست که با پنل های LED، گریل نورتاب و نداشتن تصاعدات کربنی، رنگ و بوی آینده را دارد.

باتری این ماشین از ژل لیتیومی پلیمری ساخته شده و بیشینه سرعتی برابر با 87 مایل بر ساعت را برای آن به ارمغان می آورد. شارژ این ماشین 6 ساعت (یا 30 دقیقه با ولتاژ بالا) طول می کشد و پس از هر بار می تواند 100 مایل را طی کند.

Mercedes Hexawheel

خودروی شش چرخ Hexawheel محصول سال 2010 مرسدس است و ظاهری بسیار خشن دارد. سیامک روحی دهکردی، طراحی ایرنیست که با الهام از نخستین کارهای شرکت جنرال الکتریک روی سطوح ناهموار، این ماشین منعطف آف رود را برای حرکت در مسیرهای کنار جاده ای طراحی کرد که برای حمل سازه های شهری نیز گزینه بسیار ایده آلی است.

Toyota Fun Vii